|
TLG 0089 001 :: PRAXIPHANES :: Fragmenta PRAXIPHANES Phil. Fragmenta
Citation: Fragment — (line) | ||
7 | Carneiscus Philista, Papyrus Herculanensis 1027 fr. VII. VIII. col. VIII—XI. XIII. VH2 (1865) V 182, cf. Usener Epicurea fr. 4 p. 93 | |
| (Wilhelm Crönert, Kolotes und Menedemos [1906] p. 69—72): fr. VII [—διδ]αχὴν ε[ἶναι φίλου] | 93 | |
| 5 | [—τελ]ευτήσαντο[ς] [—συμ]φιλοσο[φῆ]σαι fr. VIII· ὁ Πραξιφ[άνης] σε· ταισν · τελευτῆς | |
|---|---|---|
| 10 | col. VIII [ὥσπ]ερ [καὶ] Πρα[ξ]ιφάνη[ς,] [οὗ ἀγ]ασ[τ]έον, εἰ̣ οὕτως [... τ]ῶν [ἐ]μ μέσῳι κα [....]υτω̣ν ἀσύνοπτον [... θε]ωροῦντας, ὅτι οὐ | |
| 15 | ..... ν̣ῦν ἄνθρωπος [ἀνεστρ]έ̣φε[τ]ο πρὸς τὰς παν [...., ἧτ]τ̣ον ἐχόμενος [τῶν πα]θῶν καὶ τῶν λοι‐ [πῶν διαθέσεων, ὥσ]περ αἱ | |
| 20 | ...............νειν col. IX ων καὶ ὑπὸ τ[ο]ύ̣[τ]ου μ[οι] δοκεῖ πλανᾶσθαι ...ιλε δὲ τοῦ μὴ πα.....ε θεω‐ ρεῖσθαι περὶ τῶν ἐμπ̣ρ̣ο‐ | |
| 25 | κειμένων γινομένας ψευδεῖς ὑπολήψεις κα‐ θ’ ὃν ἐξέθηκα [τ]ρόπον. ἐν‐ τεῦθεν γὰρ ἐ[νπ]εί[πτ]ε̣ι πρὸς τὸ νομίζειν ο[ὐδὲν] ὅλως | |
| 30 | γίνεσθαι διὰ ψεύ[δ]η ἐν γ̣ε [τοῖς] τοιούτοις, ἃ μᾶλ̣‐ [λον] μὲν δυσκό[λου ἐστί,] [εἰς δὲ] τὰ διειλ[η]μμέ̣[να] ..... υπο............. | |
| 35 | col. X[τού‐] των δὲ π̣[ρ]ο̣[ει]ρημένων, Ζ̣ώπυρε, νομ̣ίζω φανε‐ ρὸν γεγ[ο]νέναι, διότι μα‐ | |
| κρὰν ἀπεῖχε Πραξιφά‐ | 94 | |
| 40 | νης τοῦ τῶν δεόντων τι λελογίσθαι περὶ φιλί‐ ας καὶ τὴν π̣ρ̣οσήκουσαν ἔχειν κ̣ατάστασιν ἐμ φίλω̣ν τελε[υτ]αῖς καὶ ὡς | |
| 45 | πολλῆς ἀσυμφωνίας ἔγεμεν ὁ λόγος, ὃν ἐποι‐ ήσατο περὶ τούτων καὶ [ὅτι .......... ἄκ]ρως col. XI ..ους, ἀλλὰ γόη[τες πά]ν‐ | |
7(50) | τες̣ ε̣ὑρίσκοντα̣ι̣ κατὰ τ̣ὸν ὑφηγημένον τρό‐ π̣ο̣ν̣ ἀποθεω[ρούμε‐] νοι̣, μακρὰν ἀπ̣έ̣χοντες τοῦ τῶν δεόντων 〈τι〉 λέγειν | |
| 55 | περ〈ὶ φι〉λίας 〈καὶ〉 τῶν λοιπῶν, ὅσα̣ σ̣υντεί[ν]ει πρὸς τὸ βιῶσαι μακαρίως κτλ. col. XIII [γέγ]ο̣νεν ἤπερ ἐπ̣ὶ τῶι τὸ στερέμνιον ἦρ̣θαι | |
| 60 | τὸ λυπούμενον, ὡς ὁ μὴ το[ι]οῦτος γινόμενος ἐ̣π̣’ [ἄλ]λων [σπ]ουδαίων ....τηι ἀλλοῖον ἑαυ‐ τόν. εἰσάγει ο[ὖ]ν ἐν τῶι | |
| 65 | σ[υ]γ̣γράμματι Πραξι‐ φάνης κακὸν μέν, 〈ὃσ〉 ἐξα‐ π̣α̣τᾶ τὸν ἴδιον [υἱ]όν, μ̣[ο‐] χθ[η]ρ̣ῶς δὲ φίλοις̣ συ‐ ν[α]ν̣αστραφήσεται οὐ. | |
| 70 | ....λουν γν̣η[σ]ίως τ. α δὲ κ̣αὶ π̣αντ[ελῶς οὐ φιλή‐] σ[ε]ι ὥ̣σ̣π̣ερ ἑαυ[τόν· ἔπειτα] | |
| [δὲ εἰ]σάγει Π[ραξιφάνης] [.... π]αρέχ[οντα] | 95 | |
| 75 | .....επαν .....ταλλα/ | |
8 | Schol. Londinense in Dionysium Thracem p. 448 Hilgard: δια‐ φέρει δὲ γραμματικὴ γραμματιστικῆς· ἡ γὰρ γραμματικὴ νεωτέρα ἀπὸ Θεαγένους, τετέλεσται δὲ ἀπὸ τῶν Περιπατητικῶν Πραξιφάνους τε καὶ Ἀριστοτέλους· ἡ δὲ γραμματιστικὴ παλαιά, ἴσως δὲ σχεδὸν ἅμα τῇ φύσει προελθοῦσα. καὶ τῆς μὲν | |
| 5 | τέλος τὸ γράφειν, τῆς δὲ τὸ ἀναγινώσκειν. | |
9 | Schol. Vaticanum in Dionysium Thracem p. 164 Hilgard (Vor‐ sokr.6 8, 1 a): διττὴ δέ ἐστιν ἡ γραμματική· ἡ μὲν γὰρ περὶ τοὺς χαρακτῆρας καὶ τὰς τῶν στοιχείων ἐκφωνήσεις καταγίνεται, ἥτις καὶ γραμματικὴ λέγεται, παλαιὰ οὖσα καὶ πρὸ τῶν Τρωικῶν, σχεδὸν δὲ καὶ ἅμα τῇ φύσει προελθοῦσα· | |
| 5 | ἡ δὲ περὶ τὸν ἑλληνισμόν, ἥτις καὶ νεωτέρα ἐστίν, ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ Θεαγένους, τελεσθεῖσα 〈δὲ〉 παρὰ τῶν Περιπατητικῶν Πραξιφάνους τε καὶ Ἀριστοτέλους. | |
10 | Clemens Stromateis I cap. XVI 79, 3: Ἀπολλόδωρος δὲ ὁ Κυ‐ μαῖος πρῶτος 〈τοῦ γραμματικοῦ ἀντὶ〉 τοῦ κριτικοῦ εἰσηγήσατο τοὔνομα καὶ γραμματικὸς προσηγορεύθη, ἔνιοι δὲ Ἐρατοσθένη τὸν Κυρηναῖόν φασιν, ἐπειδὴ ἐξέδωκεν οὗτος βιβλία δύο γραμματικὰ ἐπιγράψας. ὠνομάσθη δὲ γραμματικός, | |
| 5 | ὡς νῦν ὀνομάζομεν, πρῶτος Πραξιφάνης Διονυσοφάνους Μιτυληναῖος. | |
11 | Diogenes Laert. III 8: ὁ δ’ οὖν φιλόσοφος (sc. Πλάτων) καὶ Ἰσο‐ κράτει φίλος ἦν· καὶ αὐτῶν Πραξιφάνης συνέγραψε διατριβήν τινα περὶ ποιητῶν γενομένην ἐν ἀγρῷ παρὰ Πλάτωνι ἐπιξενωθέντος τοῦ Ἰσοκράτους. | |
12 | Philodemus Περὶ ποιημάτων ε col. IX p. 25 Jensen: Πρα[ξ]ι‐ | |
| φάνης δ’ ἕτερα μέν τινα λέγει περὶ τῆς ἀρετῆς ἐν [τ]ῷ πρώτῳ περὶ ποιη[μά]των, [ἣν] ἐνίοτε καὶ π[ραγ]μάτων ὄντων ἀγαθ[ῶν] ο〈ὐ〉κ ἐνεῖναί [φησιν]· ἕ[τε]ρα δὲ Δημή[τριο]ς ὁ Βυζάντιος πάλιν ἔ[γραψεν κτλ. ....]. | 96 | |
13 | Demetrius De elocutione 55: περὶ συνθέσεως λόγου·......... τοῖς δὲ παραπληρωματικοῖς συνδέσμοις χρηστέον οὐχ ὡς προσθήκαις κεναῖς καὶ οἷον προσφύμασιν ἢ παραξύσμασιν, ὥσπερ τινὲς τῷ „δὴ“ χρῶνται πρὸς οὐδὲν καὶ τῷ „νυ“ καὶ τῷ †πρότερον†, ἀλλ’ ἂν συμβάλλωνταί τι τῷ μεγέθει τοῦ λόγου | |
| 5 | καθάπερ παρὰ Πλάτωνι „ὁ μὲν δὴ μέγας ἐν οὐρανῷ Ζεύσ“ (Phaedrus 246 e) καὶ παρ’ Ὁμήρῳ „ἀλλ’ ὅτε δὴ πόρον ἷξον ἐϋρρεῖος ποταμοῖο“ (Ξ 433): ἀρκτικὸς γὰρ τεθεὶς ὁ σύνδεσμος καὶ ἀποσπάσας τῶν προτέρων τὰ ἐχόμενα μεγαλεῖόν τι εἰργάσατο. αἱ γὰρ πολλαὶ ἀρχαὶ σεμνότητα ἐργάζονται. εἰ δ’ ὧδε εἶπεν· „ἀλλ’ ὅτε ἐπὶ τὸν πόρον ἀφίκοντο τοῦ ποταμοῦ,“ μικρολογοῦντι ἐῴκει καὶ ἔτι ὡς περὶ | |
| 10 | ἑνὸς πράγματος λέγοντι. λαμβάνεται δὲ κἀν παθητικοῖς πολλάκις ὁ σύνδεσμος οὗτος, ὥσπερ ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς πρὸς τὸν Ὀδυσσέα· „Διογενὲς Λαερτιάδη πο‐ λυμήχαν’ Ὀδυσσεῦ, οὕτω δὴ οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν“ (ε 203/4). εἰ γοῦν τὸν σύνδεσμον ἐξέλοις, συνεξαιρήσεις καὶ τὸ πάθος. καθόλου γάρ, ὥσπερ ὁ Πραξιφάνης φησίν, ἀντὶ μυγμῶν παρελαμβάνοντο οἱ τοιοῦτοι σύνδεσμοι καὶ | |
| 15 | στεναγμῶν, ὥσπερ τὸ „αἲ αἴ“ καὶ τὸ „φεῦ“, καὶ ποῖόν τι [ἐστιν], ὡς αὐτός φησι, τὸ „καὶ νύ κ’ ὀδυρομένοισιν“ (π 220) ἔπρεψεν ἔμφασίν τινα ἔχον οἰκτροῦ ὀνόματος. οἱ δὲ πρὸς οὐδὲν ἀναπληροῦντες, φησί, τὸν σύνδεσμον ἐοίκασι τοῖς ὑποκρι‐ ταῖς τοῖς τὸ καὶ τὸ πρὸς οὐδὲν ἔπος λέγουσιν, οἷον εἴ τις ὧδε λέγοι „Καλυδὼν | |
| 20 | μὲν ἥδε γαῖα Πελοπίας χθονός, φεῦ, ἐν ἀντιπόρθμοις πεδί’ ἔχους’ εὐδαίμονα, αἲ αἴ“ (Eurip. Meleagr. fr. 515 N2). ὡς γὰρ παρέλκει τὸ „αἲ αἲ“ καὶ τὸ „φεῦ“ ἐνθάδε, οὕτω καὶ ὁ πανταχοῦ μάτην ἐμβαλλόμενος σύνδεσμος. | |
14 | Hesychius Lexicon Δ 1399: διατροχάδες· εἶδος ποιήματος, ὡς ἱστορεῖ Πραξιφάνης [ὄνομα κύριον]. | |
15 | Schol. in Callimachi Aetia I, PSI 1219 fr. 1 (Callimachus ed. R. Pfeiffer I [1949] p. 3): | |
| [....]ι μοι Τελχῖνες ἐπιτρύζουσιν ἀοιδῇ []τει δ[...]... | 97 | |
| 5 | []. Διονυσίοις δυ[σ]ί, τῷ ελ̣ []νι κ(αὶ) τῷ ϊλ̣ειονι κ(αὶ) Ἀσκλη‐ [πιάδῃ τῷ Σικε]λίδῃ κ(αὶ) Ποσειδίππῳ τῷ ονο [].υρίππῳ τῷ ῥήτορι κ(αὶ) Ἀν̣α̣ []βῳ κ(αὶ) Πραξιφάνῃ τῷ Μιτυ‐ | |
| 10 | [ληναίῳ, τοῖς με]μφομ(έν)ο[ι]ς αὐτοῦ τὸ κάτισ̣‐ [χνον τῶν ποιη]μάτ(ων) κ(αὶ) ὅτι οὐχὶ μῆ̣κος ηρ̣α [........]..[.......]ουμ(εν)ο.[.]οι.[..]. [...].ων λ̣ου̣.[.]ο.[.].πα̣..[....] [παρα]τίθεταί τε ἐν σ(υγ)κρίσει τὰ ὀλίγων στί‐ | |
| 15 | [χ(ων) ὄν]τ̣(α) ποιήματα Μιμνέρμου τοῦ Κο‐ [λοφω]νίου καὶ Φιλίτα τοῦ Κῴου β̣ελτίονα τ(ῶν) πολυστίχων αὐτ(ῶν) φάσκων εἶναι [......] | |
16 | Achilles Vita Arati (Commentariorum in Aratum reliquiae ed. E. Maass p. 78): μέμνηται γοῦν αὐτοῦ (sc. Ἀράτου) καὶ Καλλίμαχος (fr. 460 Pf.) ὡς πρεσβυτέρου οὐ μόνον ἐν τοῖς Ἐπιγράμμασιν (27), ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πρὸς Πραξιφάνην, πάνυ ἐπαινῶν αὐτὸν ὡς πολυμαθῆ καὶ ἄριστον ποιητήν. | |
18 | Marcellinus Vita Thucydidis 29: συνεχρόνισε (sc. Θουκυδίδης) δ’, ὥς φησι Πραξιφάνης ἐν τῷ περὶ ἱστορίας, Πλάτωνι τῷ κωμικῷ, Ἀγάθωνι τραγικῷ, Νικηράτῳ ἐποποιῷ καὶ Χοιρίλῳ καὶ Μελανιππίδῃ. καὶ ἐπεὶ μὲν ἔζη Ἀρ‐ χέλαος, ἄδοξος ἦν ὡς ἐπὶ πλεῖστον, ὡς 〈ὁ〉 αὐτὸς Πραξιφάνης δηλοῖ, ὕστερον | |
| 5 | δὲ δαιμονίως ἐθαυμάσθη. | 98 |
19 | Proclus In Platonis Timaeum comment. I 5 c (17 a εἷς δύο τρεῖς· ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν, ὦ φίλε Τίμαιε, ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων, τὰ νῦν δὲ ἑστιατόρων;): Πραξιφάνης δὲ ὁ τοῦ Θεοφράστου ἑταῖρος ἐγκαλεῖ τῷ Πλάτωνι πρῶτον μέν, ὅτι πρόδηλον ὂν καὶ τῇ αἰσθήσει γνώριμον τῷ Σωκράτει περιέθηκε | |
| 5 | τὸ εἷς δύο τρεῖς· τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης, ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν; δεύτερον δέ, ὅτι τὸ τέταρτος ἐξήλλαξε καὶ οὐ συμφώνως τοῖς προειρημένοις· ἀκόλουθον γὰρ τῷ μὲν εἷς δύο τρεῖς τὸ τέττα‐ ρες, τῷ δὲ τέταρτος τὸ πρῶτος δεύτερος τρίτος. ταῦτα μὲν οὖν ὁ ἐκείνου μῦθος. | |
20 | Comment. in Iliadem B 763, Papyri Oxyrh. VIII 1086: [ἵπποι μὲν μέγ’ ἄρισται· τὸ σημεῖον ὅτ]ι πρὸς τὸ δεύτερον πρότερον ἀπήντησεν. τὴν δ’ ἀ[πολογίαν τοῦ ποιητοῦ ἐντεῦθεν ὁ Ἀρ]ίσταρχος πεποίηται πρὸς Πραξιφάνην· ἐκεῖνος [γὰρ θαυμάζει τὸν Ὀδυσσέα διὰ τὸ] παρη[γ]ορικῶς ὡμειληκότα τῇ | |
| 5 | μητρὶ κα[τὰ τὴν τελευτὴν περὶ Τηλεμάχου καὶ] Πηνελόπης ἐρωτῆσαι, ἐπειδήπερ ὡς ἔνι μάλιστα [ἀκοῦσαι θέλει τὰ συμβάντα ἐν τῇ ἀ]πουσίᾳ. ἡ δέ, φησίν, ἡ Ἀντίκλεια συνετωτάτη [οὖσα εὐθὺς περὶ αὐτὰ κατα]γίνεται· δι’ ἣν αἰτίαν ὁ Ἀρίσ‐ ταρχος δείκνυσ〈ι〉, ὅ[τι ........]η̣ ἡ Ἀντίκλεια. σημειοῦται δέ, ὅτι διὰ παντὸς [ὁ ποιητὴς οὕτως εἰς τὸ δεύτερον πρ]ότερος ἀπαντᾷ κατὰ ἰδίαν συνήθειαν. | |
21 | Lexica Segueriana VI, Anecdota Graeca ed. I. Bekker I (1814) p. 348 (cf. Anecdota Graeca ed. L. Bachmann I p. 35 s. v. ἄζα): ἄζα· ξηρασία· σημαίνει δὲ καὶ τὸ ἐν ἀγγείῳ ὀλίγον ὑγρόν· οὕτω Πραξιφάνης. | |
22a | Proclus Diadochus In Hesiodi Opera prolegomena (Poetae minores Graeci ed. Th. Gaisford, vol. II [1823] p. 3): ὅτι δὲ τὸ προοίμιόν τινες διέγραψαν, ὥσπερ ἄλλοι τε καὶ Ἀρίσταρχος ὀβελίζων τοὺς στίχους καὶ Πραξιφάνης ὁ τοῦ Θεοφράστου μαθητής, μηδὲ τοῦτο ἀγνοῶμεν. οὗτος μέντοι | |
| 5 | καὶ ἐντυχεῖν φησιν ἀπροοιμιάστῳ τῷ βιβλίῳ καὶ ἀρχομένῳ χωρὶς τῆς ἐπικλήσεως | |
| τῶν Μουσῶν ἐντεῦθεν· οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος. | 99 | |
22b | Iohannes Tzetzes In Hesiodi Opera commentarius, Opera 1 Μοῦσαι Πιερίηθεν: ἰστέον ὅτι Ἀρίσταρχος καὶ ἕτεροι ὀβελίζουσι τὸ προοίμιον, καὶ Πραξιφάνης ὁ μαθητὴς Θεοφράστου, λέγων ἀπροοιμιάστῳ βιβλίῳ ἐντυχεῖν, ἀρχομένῳ ἐντεῦθεν· οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος. | |
23 | Schol. Sophocles Oedipus Colon. 900: σπεύδειν ἀπὸ ῥυτῆρος· ἀντὶ τοῦ βλαύτης· τῶν δὲ ἐξηγησαμένων ἁπάντων αὐτὸ Πραξιφάνης δοκεῖ ἄμει‐ | |
| νον ἀποδιδόναι, ἀκούων τὸ ὑπόδημα οἷον τῶν ποδῶν τὸ κάλυμμα. | 100 | |